天骄

词典名字:

天骄

词典发音:

tiān jiāo

注音:

ㄊㄧㄢ ㄐㄧㄠ

成语繁体:

天驕

词典解释

天骄[ tiān jiāo ]

⒈  汉代人称北方匈奴单于为天之骄子,后来称某些北方强盛的民族或其君主。

一代天骄,成吉思汗

Northern tribe or its ruler;

引证解释

⒈  见“天之骄子”。

网络百科

天骄 (词语释义)

  • 天骄是汉代的北方人对君主的一种敬畏的称呼。
  • 近音词、同音词
  • tiān jiāo天骄
  • tiān jiāo天驕
  • tiān jiào天教
  • tiān jiǎo天角
  • tián jiāo甜椒
  • tián jiǎo田腳
  • tián jiǎo田脚
  • tiān jiāo天郊